ارزیابی کارایی حذف ذرات معلق آب توسط صافی تند شنی با تغییر غلظت ذرات و اندازه دانههای محیط بستر صافی

فرایند حذف ذرات معلق توسط صافی در تصفیه آب، فرایندی پیچیده است و به پارامترهای متعددی مانند اندازه و شکل دانههای محیط بستر صافی، غلظت ذرات معلق، سرعت صافی سازی و عمق بستر صافی بستگی دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر غلظت ذرات معلق و اندازه دانههای محیط بستر صافی بر کارایی حذف ذرات (η) بود. این تحقیق برای پنج غلظت کائولینیت به میزان 100، 200، 300، 400 و 500 پی پی ام و در سرعت صافی سازی 0/086 سانتی متر بر ثانیه انجام شد. همچنین سه محیط بستر صافی شنی با میانگین اندازة دانههای کوچک (0/51 میلی متر)، متوسط (1 میلی متر) و بزرگ (1/41 میلی متر) تهیه شد. عمق بستر صافی در تمام آزمایش ها 25 سانتی متر بود. نتایج نشان داد که در محیط بستر صافی با اندازه دانههای کوچک، با افزایش غلظت ورودی در ساعتهای اولیة صافی سازی، η افزایش می یابد. به طور کلی میتوان گفت که در غلظتهای پایین، کارایی حذف ذرات معلق مطلوب تر است. در هیچ یک از سه محیط بستر صافی استفاده شده، تا غلظت 300 میلیگرم بر لیتر ذرات کائولن، تفاوت چندان زیادی بین کارایی حذف مشاهده نشد. اما در غلظتهای بیشتر از این مقدار، کارایی حذف به ویژه در محیط با اندازه دانههای بزرگ کاهش یافت. در محیط های با اندازه دانههای متوسط و بزرگ، از همان ساعتهای اولیة آزمایش، در غلظتهای بالا، کارایی حذف کاهش یافت. بیشترین کارایی حذف در محیط با اندازه دانههای کوچک مشاهده شد. تفاوتهای کارایی بین محیط با اندازه دانههای کوچک و متوسط بسیار بیشتر از تفاوتهای کارایی بین محیط با اندازه دانههای متوسط و بزرگ بود. به عبارت دیگر اندازه بحرانی برای دانههای محیط بستر صافی، 1 میلی متر تعیین شد.